pleidooi voor een mateloos leven
We werken minder, maar we hebben meer te doen. We hebben meer vrije tijd, maar we slapen minder. Terwijl we klagen over de drukte, de gejaagdheid en dreigende burn-outs, plannen we onze dagen vol. Kortom, onze tijd wordt ‘obees’; we proppen alles vol en zijn niet langer in staat om te lummelen of werkelijk niets te doen.
Wie denkt dat rusteloosheid een ziekte is van deze tijd, heeft het mis. Al eeuwenlang zoekt de mens een uitweg voor een probleem dat hij zelf veroorzaakt: een te vol leven. Maar is die rusteloosheid werkelijk een probleem, of is het juist een van onze voornaamste drijfveren? Passie, creativiteit en verlangen bestaan bij gratie van ongedurigheid, aldus filosoof en medicus Ignaas Devisch.
In weerwil van alle pleidooien om te vertragen en de roep om spiritualiteit en ascese, breekt dit boek een lans voor de positieve kanten van een mateloos leven.
4.0 -
1 Beoordelingen
Kalmerend en inspirerend boek
Anoniem:
Dit boek is de winnaar van het spirituele boek van het jaar 2017. Het is voornamelijk een inspirerend filosofieboek, dat je ook EINDELIJK eens kennis laat maken met de positieve kant van onze mateloosheid. Andere woorden die we hebben voor ongewenste mateloosheid is: drukte, stress of rusteloosheid. Of nadat we ons te lang hebben overgegeven aan deze mateloosheid: verveling of in een slechter geval burn-out, depressie e.d. Het mooie van dit boek is dat het ons laat zien hoe deze worsteling tussen ons verlangen naar matigheid en mateloosheid (afhankelijk van onze gemoedsgesteldheid) iets is van alle tijden hoe beter de leefomstandigheden zich voordoen. Iemand die dag in dag uit aan het overleven is ervaart namelijk eerder tekort (aan rust) dan overvloed. In het eerste deel van het boek onderzoekt de schrijver de sporen van onze moderne rusteloosheid in onze ideeëngeschiedenis. Heel relativerend om te lezen en leuk, verhelderend beschreven. Dan, in het tweede deel, voert de schrijver veranderingsprocessen aan in onze moderne tijd die rusteloosheid bekrachtigen: versnelling, secularisatie (los van religie) en individualisering. Deze drie verschijnselen, waar we allemaal mee te maken krijgen, moet je voor jezelf zien uit te middelen om profijt te trekken van het gevolg van het stijgen op de ladder van ons welzijn: onze rusteloosheid. Daarover gaat deel 3, dat de schrijver betiteld als 'Een niet te stillen wereldhonger'. Óók door nietsdoen bij onrust houd je deze honger naar een vol leven. Bijna op het eind vind ik de boodschap en toch wel een advies naar zijn lezer hoe om te gaan met onze levens-gretigheid: "Zelfs al klagen we over drukte, in het diepst van ons hart willen we niet stilstaan, maar vooruit. Soms lopen we onszelf voorbij, maar even vaak lukt het ons het juiste evenwicht te vinden en dan willen we niets liever dan meer en beter. Dan is het leven misschien mateloos. maar proeven we er gulzig van, omdat we willen voelen dat we leven." Dus, zodra ons het lukt om een goed gevoel te hebben... go for it!!!! Go with the flow. Ja, dit boek inspireert én kalmeert de geest.
