Bedevaarten in de middeleeuwen

In de late middeleeuwen (1000-1500) trokken miljoenen
Europeanen als pelgrim naar heilige plaatsen. Bij het
graf van een heilige baden zij om vergeving van hun
zonden, om gezondheid, om voorspoed of om nakomelingen,
om daarna gereinigd en gesterkt weer huiswaarts
te keren. Dit romantische beeld van de middeleeuwse
bedevaart bestaat zelfs nu nog, maar is verre van reëel.
De middeleeuwse bedevaart is een ongelooflijk complex
verschijnsel, alleen al de motieven om een bedevaart
te ondernemen waren zeer uiteenlopend. Voor de kerk
werd zij bovendien een machtsmiddel en voor de bedevaartscentra
een lucratieve onderneming. Het instituut
middeleeuwse bedevaart kan daarom omschreven
worden als een mengsel van devotie, machtsstreven en
geldzucht. Maar het had desondanks een bijzonder grote
invloed op het middeleeuwse leven.
Bedevaarten in de middeleeuwen geeft de lezer inzicht
in de ontwikkeling van het Europese bedevaartswezen,
in de krachten en belangen die daarbij speelden en de
gevolgen die de bedevaart had voor het maatschappelijke,
politieke, geestelijke en economische leven in de
middeleeuwen.