'Mijn lieve gunsteling' gaat zowel over misbruik, als verboden liefde
Sasha - Boekverkoopster bij Paagman Delft:
Een prachtige en beklemmende roman over de worsteling in de liefde, en het zoeken naar identiteit en seksualiteit. Nu ik het uit heb, wil ik het overal mee naartoe nemen. Een verdrietige, maar ook prachtige ode aan hoe fantasie die je beschermt tegen het allergruwelijkste.
Heftig, poëtisch en ademloos, naar om te lezen en met een thematiek die veel lijkt op De Avond is Ongemak
Dhr. H.A.F. van Vliet:
Bevat thema's die sterk lijken op de Avond is ongemak, maar met taal die ademloos en onverbiddelijk is in een grote stream of consciousness, wat het thema van kindermisbruik, trauma en rouw nog moeilijker verteerbaar maakt In het kader van boeken over ongemakkelijke onderwerpen is Mijn lieve gunsteling er eentje. Als lezer wordt je meegesleept in de koortsachtige en ademloze monologen van een 49 jarige veearts die een seksuele obsessie ontwikkeld voor een 14 jarig meisje . Karakters De tekst is vol van metaforen die geworteld zijn in het boerenleven, alles wat er gebeurt wordt bezien vanuit een lens van uiers, kalveren of stront. De verteller Kurt heeft ook voldoende trauma’s achter de kiezen, zoals het ontdekken van een zelfmoordenaar rondom de mond- en klauwzeer crisis en seksueel misbruik in zijn eigen verleden. De ademloze bladspiegel, herhaling van thema’s en algehele bedrukking die komt vanuit de trauma’s van zowel Kurt als zijn slachtoffer maakte dat ik dit boek met behoorlijke tegenzin oppakte, ondanks mooie taal zoals: Ik wilde je zo graag laten zien dat je geen pijn nodig had om te mogen bestaan. Toch vond ik zelf zijn biecht minder aangrijpend dan de taal van het meisje waaromheen hij cirkelt: Soms voel ik me zo gelukkig dat ik het liefst dood wil, omdat ik weet dat het tijdelijk is, dat ik er ieder moment weer afscheid van kan moeten nemen. Het meisje wat het hart van zijn obsessie vormt heeft het ook niet makkelijk met een dode broer en moeder (vergelijkbaar met Jas, hoofdpersoon van De avond is ongemak, fantasieën over vliegen door vleugels te groeien (en dan zich schuldig te voelen over de Twin Towers), van de melksilo af te springen en imaginaire gesprekken met Hitler en Freud als coping mechanisme. Het anders zijn, van een jongetje willen zijn en geen borsten hebben tot een missende moeder, dode broer, emotioneel afwezige vader en een overactieve verbeelding wordt ook nog vermengt met een vreemde onbevangenheid en onschuldigheid. De gunsteling van de veearts lijkt soms nog meer psychisch disturbing dan onze pedofiele narrator, met zelfverminking, obsessief neuspeuteren, een focus op piemels (... en je boog je over hem heen en fluisterde: Alvast bedankt, beste otter, voor je piemel, we zullen er goed voor zorgen) en Hitler en Freud als imaginaire vrienden. Hoewel hij ook verre van normaal is met masturbatie op Proust (letterlijk), en een focus op pop, cultuur en literaire vermeldingen. De verteller is notoir onbetrouwbaar, niet alleen in daden maar zelfs al als hij opschrijft dat sommige dingen niet zo gezegd kunnen zijn chronologisch gezien. Vertelwijze Dat de grootste verlating niet zat in het weggaan maar in het dreigement Het verhaal wordt in een ademloze, lyrische, Bijbelse wijze verteld, in zeer lange zinnen. De bekleding van de wereld van Mijn Lieve Gunsteling heeft op de een of andere manier echt iets naars. Ook de droomscene met het doodgeboren zusje aan het eind van hoofdstuk 30 kan wedijveren met het ergste wat Stephen King oproept. Oh oke nog een overlijden op een eind en het leed wat Kurt aangericht heeft is niet alleen misbruik, maar hij heeft ook al eerder in het leven van zijn obsessie een trauma veroorzaakt. Pas op pagina 289 komt hetgeen waar het hele boek naar toe werkt en eigenlijk weet je exact al hoe het gaat aflopen na 10% maar wordt het uitbeelden van de ziekelijke obsessie nog 90% langer volgehouden. Een beklemmend en naar boek, met prachtige taal, maar uiteindelijk weinig nieuws tegenover de thema's die al in De avond is ongemak aangesneden zijn door Marieke Lucas Rijneveld.
Zeer goed boek, geeft treffend het proces van seksueel misbruik aan.
Mevr. M.Y.M. van Gerven:
Dit boek is één van de weinige boeken dat het proces rondom seksueel misbruik en een vergiftigende 'vriendschap' (die ontstaat uit eenzaamheid van beide kanten waar de volwassene misbruik van maakt vanuit eigen onvervulde kindbehoeftes) goed weergeeft. Naast de enorm goed beschreven inhoud, is het boek ook prachtig, poëtisch geschreven, maar het leest niet moeilijk weg. Het is het beste boek dat ik in tijden heb gelezen.
