Recensie: Sword Catcher 1 - Zwaardvanger - Cassandra Clare
Iselleleest :
Kel wordt op jonge leeftijd meegenomen uit het weeshuis van de stadstaat Castellaan om als zwaardvanger - een soort dubbelganger - van de kroonprins Conor Aurelian door het leven te gaan. De jongens groeien samen op en zijn zo hecht als broers, maar Kel weet dat zijn leven één doel heeft: sterven voor Conor. Elf jaar later lopen de gemoederen hoog op in Castellaan. Wanneer Kel het zwaard van een huurmoordenaar opvangt, verandert alles. Door de mislukte moordpoging ontmoet hij Lin, een jonge dokter en een van de laatste mensen die nog magie heeft. Samen ontdekken ze een samenzwering die van de diepste riolen tot aan het paleis reikt. Zullen de ontdekkingen van Lin en Kel hun land in oorlog storten – en de wereld in chaos? 'Iedereen heeft geheimen, hoe onschuldig die ook mogen zijn.' De boekenekster in mij werd héél gelukkig bij het zien van dit mooie boek. De foiling is prachtig, het vangt de zon en schittert in je ogen. Een geluksmomentje. Een uitnodiging. Een uitnodiging om dít boek te lezen. Ondanks dat Cassandra Clare al een aantal geweldige boeken op haar naam heeft staan, is 'Zwaardvanger' het eerste boek dat mijn aandacht volledig gewonnen heeft. De cover, de kaart op de schutbladen en de flaptekst zorgden ervoor dat ik het boek níét kon negeren. En ik ben blij dat ik dat niet gedaan heb. Het boek negeren, bedoel ik. Clare heeft een soepele, beschrijvende schrijfstijl waarmee ze een nieuwe wereld creëert. Het duurde alleen wel even voor ik mij écht in Castellaan waande. Het verhaal kabbelt voort, er worden veel personages geïntroduceerd en het is soms lastig plaatsen wie nou waar thuishoort. Maar zoals bij het fantasy genre vaak het geval is: gewoon doorlezen, dan volgen de antwoorden vanzelf. Terwijl het vertelperspectief wisselt tussen Kel en Lin, leren we beide personages kennen. Maar nog lang niet alles is verteld. Door de mini-cliffhangers bleef ik geïntrigeerd en wilde ik alleen maar doorlezen. Het tempo en de urgentie nam toe en op het einde gebeurde er veel. Veel vragen zijn nog niet beantwoord. Zó vervelend, haha. Ik tel dan ook de dagen af tot het tweede deel verschijnt. Ik. Wil. Meer. ****
